La dégressivité du chômage : une honte pour les femmes !

(Nederlandse versie hieronder)

Comme nous l’avons déjà dénoncé à maintes reprises, les mesures d’austérité touchent de manière plus violente les femmes car, dans notre société patriarcale, la majorité d’entre elles vivent déjà des inégalités sur le plan socioéconomique : discrimination à l’embauche, faiblesse des revenus, types de contrat (temps partiel, précaire, à durée déterminée, etc.), écarts de salaire, niveau de protection sociale (chômage, pensions, etc.)...

Cette situation, déjà inacceptable, va s’aggraver encore avec les mesures d’austérité décidées par notre gouvernement.

La preuve nous en est donnée aujourd’hui avec la décision de la mise en Å“uvre, dès le 1^er novembre, du principe de "dégressivité accrue" du chômage, un principe prévu lors de la formation du gouvernement.

L’idée de la réforme, présentée comme complexe, est en fait très simple à comprendre : plus longtemps une personne a travaillé, plus longtemps elle gardera ses allocations de chômage intactes. À l’inverse, les personnes comptant peu d’années de travail seront plus vite sanctionnées. Au total, presque la moitié des chômeurs seront touchés.

Les dégâts seront immédiats pour les différentes catégories de chômeurs, et plus violents encore pour les cohabitants, qui sont majoritairement des femmes. "Concrètement, les chefs de ménage verront une diminution de 12 %, les isolés une baisse de 17,5 %. Les cohabitants seront les plus touchés : leurs allocations diminueront de 41,5 %, à 484 euros par mois." [1]

Rappelons que les femmes sont surreprésentées dans le chômage de longue durée et dans le statut de cohabitant (une chômeuse sur deux est cohabitante contre un chômeur sur trois) [2]. Elles vont donc passer encore plus vite aux catégories d’allocations les plus basses, notamment le forfait de 484 euros par mois pour une cohabitante.

De plus, les dernières périodes de chômage au forfait ne seront plus assimilées pour la pension sur base du dernier salaire perdu, mais seulement sur base du droit minimum. Quand on sait que 60 % des femmes touchent moins de 1000 euros de pension (contre seulement 30 % des hommes) [3] , on mesure l’impact d’une telle mesure dans un contexte où l’égalité des revenus entre hommes et femmes est loin d’être atteinte et où l’indépendance financière des femmes tout au long de leur vie est loin d’être garantie.

À tout cela, il faut encore ajouter les mesures d’activation et les restrictions concernant la définition d’un emploi convenable (impossibilité de refuser, dans un rayon de 60 km, des emplois qui impliquent une absence de plus de 12 heures ou des déplacements de plus de 4 heures entre le domicile et le lieu de travail).

Les femmes continuent donc à payer une lourde contribution à la crise !

Le 8 mars dernier, 18 organisations de femmes francophones et néerlandophones ainsi que deux syndicats ont demandé à rencontrer Joëlle Milquet, Ministre de l’Égalité des Chances [4], afin qu’elle réalise un audit des mesures socioéconomiques par la mise en application urgente de la loi du gendermainstreaming du 12 janvier 2007. Pour rappel, cette loi impose que chaque nouvelle mesure ou loi soit analysée selon son impact différencié sur les femmes et sur les hommes, ceci afin de limiter les discriminations.

Deux mois plus tard, les organisations de femmes attendent toujours. C’est pourquoi nous en appelons une fois encore à la Ministre fédérale de l’Égalité des chances. Il est plus qu’urgent de mettre fin aux dégâts que provoquent les mesures d’austérité sur les plus précarisé-e-s d’entre nous !

Plus d’information :

Hafida Bachir – Présidente de Vie Féminine :
presidente-nationale@viefeminine.be – GSM : 0487/27.67.37 – Tél. : 02/227.13.01
www.viefeminine.be

---

Daling werkloosheidsuitkeringen brengt vooral vrouwen in de problemen

De sociaal-economische positie van vrouwen en mannen is erg ongelijk : vrouwen hebben gemiddeld een lager loon en inkomen, vinden minder makkelijk werk, hebben vaker een onzekerder contract (deeltijds, tijdelijk), genieten beperktere sociale bescherming via werkloosheidsuitkeringen en pensioenen... Daarom raken de besparingsmaatregelen vrouwen meer.

Dat zal nog sterker het geval zijn nu de regering het principe van de degressiviteit van de werkloosheidsuitkeringen, dat al bij de regeringsvorming werd afgesproken, vanaf 1 november in werking laat treden.

Hoewel de hervorming als een complexe operatie wordt voorgesteld, is de logica die erachter schuil gaat heel eenvoudig : hoe langer iemand werkt, hoe langer de werkloosheidsuitkering intact blijft. Omgekeerd wordt wie weinig jaren werkte sneller afgestraft. In het totaal zal bijna de helft van de werklozen door de hervorming getroffen worden.

De gevolgen zullen direct voelbaar zijn voor verschillende categorieën van werklozen. Dat geldt in het bijzonder voor de groep van samenwonenden, waarvan vrouwen de meerderheid uitmaken. Concreet gaat het om een vermindering van 12% voor gezinshoofden en 17,5% voor alleenstaanden. De samenwonenden worden het hardst getroffen : hun uitkeringen zakken met maar liefst 41,5% tot 484 euro per maand.

Vrouwen zijn oververtegenwoordigd in de langdurige werkloosheid en het statuut van samenwonende. (Eén werkloze vrouw op twee is samenwonende tegenover één werkloze man op drie). Vrouwen zullen dus veel sneller terugvallen op de laagste werkloosheidsuitkeringen, namelijk dat forfait van 484 euro per maand voor een samenwonende.

Meer nog, voor de laatste periodes van de werkloosheid waarin enkel nog een forfait genoten wordt, telt alleen dit forfait en niet het laatste loon voor de berekening van het pensioen. Binnen een context van structurele inkomensongelijkheid tussen vrouwen en mannen is de impact van deze maatregel niet te onderschatten. 60% van de vrouwen moet het vandaag al rooien met een pensioen kleiner dan 1000 euro (tegenover 30% mannen).

Tel daarbij ook nog de activeringsmaatregelen die het weigeren van een gepaste betrekking beperken. Een job mag niet meer geweigerd worden binnen een straal van 60 km en alleen maar als de verplaatsingstijd meer dan 4 uur bedraagt en de totale uithuizigheid meer dan 12 uur.

Vrouwen betalen een zware bijdrage aan de crisis. Daarom vroegen op 8 maart 18 Nederlandstalige en Franstalige vrouwenorganisaties samen met twee vakbonden een onderhoud met Joëlle Milquet, Federaal minister voor Gelijke Kansen. Ze pleitten voor een genderaudit van de besparingsmaatregelen door een toepassing van de wet op de gendermainstreaming van 12 januari 2007. Deze wet bepaalt dat nieuwe maatregelen en wetten geanalyseerd moeten worden op hun verschillende impact op vrouwen en mannen om zo discriminatie uit te sluiten.

Twee maanden later wachten de vrouwenorganisaties nog altijd op een onderhoud. De nieuwe besparingsmaatregelen in de werkloosheid tonen nogmaals de hoogdringendheid hiervan. Zo niet dreigen de meest kwetsbare vrouwen de hoogste prijs te betalen.

Meer informatie :

Sofie De Graeve – Woordvoerster van Het Vrouwen Overleg Komitee
vrouwendag@amazone.be – GSM : 0479/78.98.33 – Tel. : 02/229 38 73
www.vrouwendag.be

---